Anizotropia muru wymaga rozpatrywania jego wytrzymałości na ścinanie niezależnie dla dwóch kierunków ortogonalnych.
Wytrzymałość charakterystyczną muru na ścinanie w kierunku równoległym do spoin wspornych - f_vk oraz w kierunku prostopadłym do spoin wspornych - f_vvk  określa się na podstawie wyników badań elementów próbnych. Badania należy przeprowadzać zgodnie z normą EN 1052-3. Wyniki badań stanowiące podstawę określenia wytrzymałości muru mogą pochodzić z badań przeprowadzonych dla określonego przedsięwzięcia lub być przyjęte z bazy danych.

Wytrzymałość uzyskana w wyniku podzielenia wytrzymałości charakterystycznej przez częściowy współczynnik bezpieczeństwa dla materiału - ϒ_M.
Wytrzymałość obliczeniową stosuje się w projektowaniu, do obliczeń nośności konstrukcji i jej elementów.

Charakterystyczna wartość wytrzymałości uzyskanej w badaniach jednakowych elementów wykonanych z badanego materiału, poddanych jednakowemu obciążaniu w sposób wywołujący badany stan naprężeń – ściskanie, rozciąganie, ścinanie. Jest wartością odpowiadającą założonemu prawdopodobieństwu nieprzekroczenia w teoretycznie nieograniczonej liczbie prób.

Średnia wartość wytrzymałości uzyskanej w badaniach jednakowych elementów wykonanych z badanego materiału, poddanych jednakowemu obciążaniu w sposób wywołujący badany stan naprężeń – ściskanie, rozciąganie, ścinanie.

Cecha mechaniczna materiału odpowiadająca jego zdolności do przejmowania oddziaływań (sił, obciążeń, odkształceń) wywołujących w nim stan naprężenia.

Wytrzymałość na ściskanie elementów murowych deklarowana jest przez producentów - na podstawie prowadzonych przez nich badań typu - w deklaracji właściwości użytkowych wyrobu (DoP). Deklaracja dotyczy wytrzymałości średniej i wytrzymałości znormalizowanej oraz kierunku obciążenia dla którego jest wyznaczona. W wypadku elementów murowych z betonu kruszywowego i autoklawizowanego betonu komórkowego producent może deklarować wytrzymałość średnią lub charakterystyczną.

Norma podaje metodę określania wytrzymałości na ściskanie murów obciążonych równomiernie w kierunku prostopadłym do płaszczyzny spoin wspornych.

Norma podaje metodę określania wytrzymałości na ściskanie elementów murowych zgodnych z normami EN 771.
Próbki należy przygotować zgodnie z zapisami norm PN-EN 772-1 oraz odpowiedniej części PN-EN 771, a następnie po umieszczeniu w maszynie wytrzymałościowej obciążać w sposób jednostajny do momentu zniszczenia.

Czyli jak prawidłowo określić wytrzymałość betonu na ściskanie.