Opór cieplny R (powierzchniowy opór cieplny) płaskiej warstwy materiału jest to różnica temperatury podzielona przez gęstość strumienia cieplnego w stanie ustalonym:

Współczynnik przenikania ciepła U (powierzchniowy współczynnik przenikania ciepła) jest to wartość strumienia cieplnego w stanie ustalonym podzielona przez różnicę temperatury otoczenia na obu stronach płaskiego i jednorodnego układu oraz przez jego pole powierzchni:

Współczynnik przejmowania ciepła jest to gęstość strumienia cieplnego q przepływającego przez powierzchnię w stanie ustalonym podzielona przez różnicę temperatur tej powierzchni T_s i otoczenia T_a.

Aktywność cieplna b to szybkość z jaką materiał akumuluje i oddaje ciepło.

Pojemność cieplna C określa ile ciepła może pobrać z otoczenia oraz akumulować (gromadzić i przechowywać) dany materiał.

W normie podano metody obliczania współczynnika przenikania ciepła okien i drzwi wejściowych składających się z oszklonych i/lub nieprzeźroczystych płycin zamontowanych w ramie, z żaluzjami lub bez nich.

W normie określono metodę i podano referencyjne dane wejściowe do obliczania współczynnika przenikania ciepła profili ram i współczynnika liniowego przenikania ciepła ich połączeń z oszkleniem lub nieprzeźroczystymi płaskimi elementami wypełniającymi (panelami). Normę stosuje się równiez do oceny oporu cieplnego profili żaluzji i charakterystyk cieplnych skrzynek żaluzji zwijalnych (rolet).

W normie podano definicje wielkości fizycznych i innych terminów z dziedziny izolacji cieplnej, dotyczące wymiany ciepła przez promieniowanie

W normie podano metody określania deklarowanych i obliczeniowych wartości cieplnych dla jednorodnych cieplnie materiałów i wyrobów budowlanych łącznie z procedurami konwersji wartości otrzymanych w jednych warunkach na wartości stosowane w innych warunkach.

Obliczeniowe wartości cieplne muru i wyrobów murowych oraz materiałów izolacyjnych.