W normie opisano metodę określenia gęstości netto i gęstości brutto w stanie suchym elementów murowych: ceramicznych, silikatowych, z betonu kruszywowego, z autoklawizowanego betonu komórkowego, z kamienia sztucznego. Podano sposób przygotowania próbek (całych elementów lub wyciętych z całych elementów) oraz urządzenie potrzebne do przeprowadzenia badania, procedurę badawczą oraz sposób obliczania i przedstawiania wyników wraz z informacjami, jakie powinno zawierać sprawozdanie z badań.

W normie opisano metodę określenia objętości i udziału procentowego drążeń w elementach murowych ceramicznych z zagłębieniami i wnękami. Przedstawiono sposób przygotowania próbek oraz urządzenia i materiały pomocnicze potrzebne do przeprowadzenia badania, procedurę badawczą oraz sposób obliczania, przedstawiania i wyznaczania wyników wraz z informacjami, jakie powinno zawierać sprawozdanie z badań.

W normie opisano metodę określenia objętości brutto, objętości netto i udziału procentowego drążeń elementów murowych ceramicznych i silikatowych zawierających wnęki, zagłębienia i otwory. Podano sposób przygotowania próbek oraz materiały pomocnicze potrzebne do przeprowadzenia badania, procedurę badawczą oraz sposób obliczania, przedstawiania i wyznaczania wyników wraz z informacjami, jakie powinno zawierać sprawozdanie z badań.

W normie opisano przyspieszoną metodę określania rozszerzalności pod wpływem wilgoci dużych elementów ceramicznych z poziomymi drążeniami, które mają co najmniej jeden wymiar równy 400 mm lub większy i grubości ścianek mniejsze niż 12 mm. Podczas badania suszy się próbki w piecu, a następnie przetrzymuje 24 godziny we wrzącej wodzie. Podano sposób przygotowania próbek oraz urządzenia i materiały pomocnicze potrzebne do przeprowadzenia badania, procedurę badawczą oraz sposób obliczania, przedstawiania i wyznaczania wyników wraz z informacjami, jakie powinno zawierać sprawozdanie z badań.

W normie opisano metodę określania odporności na cykliczne zamrażanie-odmrażanie elementów murowych ceramicznych. W zależności od rodzaju elementu murowego poddawane są one odpowiedniej liczbie cykli zamrażania i odmrażania. Poddawane próbom elementy uznaje się za odporne na zamrażanie-odmrażanie, jeżeli liczba i wielkość uszkodzeń badanych próbek nie jest większa od tych które zostały określone w normie. Jeżeli stwierdzono występowanie większej liczby i wielkości określonych uszkodzeń, należy sprawdzić wytrzymałość na ściskanie próbek i porównać z wytrzymałością na ściskanie próbek nie poddanych badaniu zamrażania-odmrażania. Wytrzymałość na ściskanie nie może się zmniejszyć więcej niż 20%

W normie opisano metodę oznaczania zawartości aktywnych soli rozpuszczalnych w ceramicznych elementach murowych, polegającą na ekstrakcji wodnej z rozkruszonej próbki reprezentatywnej i określaniu zawartości jonów magnezu, sodu i potasu. Nie jest oznaczana oddzielnie zawartość nierozpuszczalnego wapnia. Podano sposób przygotowania próbek oraz urządzenia i materiały pomocnicze potrzebne do przeprowadzenia badania, procedurę badawczą oraz sposób obliczania, przedstawiania i wyznaczania wyników wraz z informacjami, jakie powinno zawierać sprawozdanie z badań.

Element murowy to ukształtowany element przeznaczony do wykonywania muru. Termin element murowy w normach i przepisach budowlanych zastąpił wcześniej używane terminy, takie jak np.: cegła, pustak, bloczek, kształtka itp., które są obecnie stosowane jako nazwy handlowe.

Ceramiczne wyroby budowlane są produkowane z gliny lub innych surowców ilastych z dodatkiem piasku lub bez dodatku piasku, wypalane, z zastosowaniem paliwa lub innych dodatków palnych, w wystarczająco wysokiej temperaturze, w celu uzyskania wiązania ceramicznego.

W normie podano metodę wyznaczania absorpcji wody elementów murowych ceramicznych i silikatowych przez zanurzenie ich w zimnej wodzie.

W normie PN-EN 772-7 podana jest metoda określania absorpcji wody, przez elementy murowe ceramiczne stosowane w warstwach odpornych na wilgoć, za pomocą gotowania próbek w wodzie przez określony czas.