Rozstaw dylatacji w ścianach działowych

Odległości między dylatacjami pionowymi w ścianach działowych oraz sposób ich wykonania

W celu uniknięcia zarysowań, w zbyt długich ścianach działowych należy wykonywać dylatacje.
Norma PN-EN 1996-2:2010/NA:2010 Eurokod 6: Projektowanie konstrukcji murowych. Część 2. Wymagania projektowe, dobór materiałów i wykonanie murów, wymaga stosowania w ścianach dylatacji, przeciwdziałających powstawaniu uszkodzeń na skutek między innymi odkształceń termicznych i wilgotnościowych, pełzania i skurczu. W normie tej podano maksymalne odległości między dylatacjami pionowymi l_m dla niezbrojonych zewnętrznych ścian nienośnych w zależności od rodzaju materiału z którego wykonany jest mur. Wartości te można przyjmować również dla ścian działowych.

Tabela. Odległości pomiędzy dylatacjami zgodnie z PN-EN 1996-2.

Odległości pomiędzy dylatacjami pionowymi można zwiększyć o 20% w przypadku ścian ze zbrojeniem w spoinach wspornych, wykonanym zgodnie z PN-EN 845-3+A1:2016-10 Specyfikacja wyrobów dodatkowych do murów - Część 3: Stalowe zbrojenie do spoin wspornych.

Fragmenty ścian, rozdzielone dylatacją, powinny być łączone w sposób ograniczający powstanie różnic przemieszczeń pomiędzy nimi w kierunku prostopadłym do płaszczyzny ściany. Połączenia takie powinny umożliwiać swobodę przemieszczeń w płaszczyźnie ściany.

Przykłady wykonania dylatacji w ścianie działowej.

Alternatywą pokazanego bezpośredniego połączenia odcinków ścian rozdzielonych dylatacją jest wykonanie, w przekroju dylatacji, podpory w styku ściany ze stropem. Poprawnie wykonana dylatacja powinna przechodzić przez całą grubość ściany.

Więcej szczegółowych informacji na temat projektowania i wykonywania ścian działowych można znaleźć w publikacji i szkoleniu: Ściany działowe o konstrukcji murowej.