Podparcie dolnej krawędzi ściany wypełniającej

Połączenia systemów ścianowych można zrealizować na wiele różnych sposobów. Sposób połączenia zależy nie tylko od rodzajów łączonych materiałów, ale przede wszystkim zależy od funkcji, jaką ściana pełni w budynku. W inny sposób łączymy ściany nienośne, a w inny konstrukcyjne.

Jak poprawnie wymurować ścianę wypełniającą?

Ścianę wypełniającą najczęściej wznosi się na warstwie poślizgowej wykonanej z dwóch warstw folii PCV lub papy. Taka przekładka oddziela konstrukcję wypełnianą od ściany i pozwala na zmniejszenie naprężeń stycznych przekazywanych na ścianę wypełniającą, wynikających z odkształceń stropów (ugięcia konstrukcji (stropów), wpływy reologiczne i termiczne).

Pierwszą warstwę ściany wypełniającej muruje się na warstwie zaprawy o grubości 10 mm, która ma za zadanie zniwelować nierówności powierzchni, na której ściana jest wznoszona (rys. 1).

Rys. 1. Połączenie ściany wypełniającej wzdłuż krawędzi dolnej z konstrukcją- podparcie na warstwie poślizgowej (możliwość obrotu i przesuwu w kierunku poziomym)

1 – murowana ściana wypełniająca, 2 – zaprawa cementowa 1:3 o grubości 10 mm, 3 – warstwa poślizgowa z dwóch warstw papy lub folii,
4 – strop żelbetowy

W związku ze stosowaniem warstwy poślizgowej, dolną krawędź ściany można traktować jako przegubowo podpartą w kierunku pionowym (z możliwością przesuwu w poziomie), chyba że na konstrukcji, na której ściana jest ustawiona zostaną wykonane sztywne warstwy posadzki. Warstwy te po stwardnieniu będą obejmowały dolną część ściany i umożliwią przekazanie poziomych sił poprzecznych, a poprzez zablokowanie możliwości obrotu ściany mogą również pozwolić na utwierdzenie wzdłuż dolnej krawędzi. Taka sytuacja wystąpić może w wypadku wewnętrznych ścian wypełniających, kiedy warstwy posadzki obejmują ścianę z dwóch stron (rys. 2). Ponieważ posadzki wykonuje się najczęściej po pewnym czasie po wzniesieniu ścian, wystąpi już pewna część odkształceń reologicznych konstrukcji wypełnianej. Po wykonaniu posadzek ściany będą miały w dalszym ciągu możliwość odkształceń w swej płaszczyźnie.

Rys. 2. Połączenie ściany wypełniającej wzdłuż krawędzi dolnej z konstrukcją - podparcie na warstwie poślizgowej z zablokowaniem obrotu i przesuwu poprzecznego przez ułożenie sztywnych posadzek (zamocowanie)
 

1 – murowana ściana wypełniająca, 2 – zaprawa cementowa 1:3 o grubości 10 mm, 3 – warstwa poślizgowa z dwóch warstw papy lub folii,
4 – strop żelbetowy, 5 – jastrych cementowy
 

Więcej szczegółowych informacji na temat połączenia ścian można znaleźć w szkoleniu dr hab. inż. Łukasza Drobca, prof. Politechniki Śląskiej: Połączenia systemów ścianowych.