Zabudowa śródmiejska - definicja
Zabudowa śródmiejska to zgrupowanie intensywnej zabudowy na obszarze śródmieścia, określonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku planu miejscowego w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.
Definicja zabudowy śródmiejskiej zawarta została w rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie – w nowym brzmieniu obowiązuje od 1 stycznia 2018r.
Do 1 stycznia 2018r. obowiązywała definicja:
„Zabudowa śródmiejska stanowi zgrupowanie intensywnej zabudowy na obszarze funkcjonalnego śródmieścia, który to obszar stanowi faktyczne lub przewidywane w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego centrum miasta lub dzielnicy miasta.”
Prawo budowlane, ze względu na intensywność zabudowy w obszarze zabudowy śródmiejskiej, nakłada łagodniejsze wymogi usytuowania budynków, odległości między nimi czy naturalnego oświetlenia.
rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie - § 3.1,
NORMY I PRZEPISY BUDOWLANE