Wzorcowa różnica poziomów
Wzorcowa różnica poziomów DnT jest to różnica poziomów ciśnienia akustycznego uśrednionych w czasie i przestrzeni, występujących w dwóch pomieszczeniach w wyniku działania jednego lub kilku źródeł dźwięku w jednym z tych dwu pomieszczeń, sprowadzona do wartości odniesienia czasu pogłosu w pomieszczeniu odbiorczym.
Wzorcową różnicę poziomów DnT
oblicza się zgodnie z wzorem:
gdzie:
L1 – poziom ciśnienia akustycznego w pomieszczeniu nadawczym
(ze źródłem dźwięków) [dB];
L2 – poziom ciśnienia akustycznego w pomieszczeniu odbiorczym [dB];
T – czas pogłosu w pomieszczeniu odbiorczym [s];
To – czas pogłosu odniesienia (dla pomieszczeń mieszkalnych równy 0,5 s).
Zależność pomiędzy wzorcową różnica poziomów oraz izolacyjnością akustyczną przybliżoną:
gdzie:
R’ - izolacyjność akustyczna właściwa przybliżona;
V – objętość pomieszczenia odbiorczego [m3];
Ss – powierzchnia przegrody (elementu budynku) [m2].
NORMY I PRZEPISY BUDOWLANE