Technologia monolityczna - definicja

Konstrukcja obiektów w technologii monolitycznej wykonywana jest bezpośrednio na budowie, najczęściej z mieszanek betonowych dostarczanych na budowę z zakładów produkcyjnych (tzw. beton towarowy), układanych w uprzednio przygotowanych deskowaniach. Beton towarowy dostarczany na budowę jest produktem poddawanym kontroli jakości, a jego parametry techniczne mogą być odpowiednio, do potrzeb konstrukcyjnych i warunków betonowania, projektowane.

Etapy realizacji budynków w technologii monolitycznej

Technologię monolityczną wykonywania obiektów budowlanych można podzielić na powiązane ze sobą etapy takie jak:

• produkcja mieszanki betonowej o zaprojektowanych parametrach wraz z dostawą jej na budowę oraz kontrolą jakości uzyskiwanego z niej betonu;
• projektowanie konstrukcji we wszystkich aspektach wymagań stawianych konstrukcjom budowlanym, wraz z projektem montażu deskowań;
• wykonanie konstrukcji zgodnie z projektem, polegające na montażu deskowań i zbrojenia konstrukcji oraz ułożeniu mieszanki betonowej w deskowaniach. W czasie wiązania beton powinien być odpowiednio, do występujących warunków, pielęgnowany. Z mieszanki betonowej, wykorzystywanej do betonowania szczególnie istotnych elementów konstrukcyjnych, powinny być wykonywane próbki do badań jakości betonu przechowywane w warunkach zbliżonych do warunków wiązania betonu w konstrukcji.

Technologia monolityczna może być łączona skutecznie z technologią prefabrykowaną i tradycyjną (murową).

We wszystkich etapach wykonywania konstrukcji w technologii monolitycznej powinny być stosowane właściwe przepisy i normy regulujące działania, narzucające poziom wymagań oraz regulujące zasady kontroli ich spełnienia.

GUS podaje następującą definicję technologii monolitycznej:
 

Metoda wznoszenia budynku mieszkalnego o ścianowej lub szkieletowej konstrukcji z betonu lub żelbetonu realizowanej na miejscu budowy, z zastosowaniem deskowań o jedno- lub wielokrotnym użyciu i o różnych cechach konstrukcyjno-wymiarowych.