W normie opisano metodę określenia wytrzymałości na rozciąganie przy zginaniu elementów murowych z betonu kruszywowego. Metoda polega na przyjęciu wytrzymałości na rozciąganie przy zginaniu poprzez badanie próbek na zginanie. Metoda dotyczy elementów murowych o grubości mniejszej niż 100 mm oraz stosunku długości do szerokości większym od 10. Podano sposób przygotowania próbek oraz urządzenia i materiały pomocnicze potrzebne do przeprowadzenia badania, procedurę badawczą oraz sposób obliczania, przedstawiania i wyznaczania wyników wraz z informacjami, jakie powinno zawierać sprawozdanie z badań.
W normie opisano metodę określenia objętości brutto, objętości netto i udziału procentowego drążeń elementów murowych ceramicznych i silikatowych zawierających wnęki, zagłębienia i otwory. Podano sposób przygotowania próbek oraz materiały pomocnicze potrzebne do przeprowadzenia badania, procedurę badawczą oraz sposób obliczania, przedstawiania i wyznaczania wyników wraz z informacjami, jakie powinno zawierać sprawozdanie z badań.
W normie opisano metodę określenia wilgotności elementów silikatowych i elementów z autoklawizowanego betonu komórkowego. Wilgotność określana jest w %, jako stosunek wartości o jaką zmniejszyła się masa próbki podczas suszenia, do masy próbki po suszeniu. Podano sposób przygotowania próbek oraz urządzenia potrzebne do przeprowadzenia badania, procedurę badawczą oraz sposób obliczania i przedstawiania wyników wraz z informacjami, jakie powinno zawierać sprawozdanie z badań.
W normie opisano metodę pomiaru zmian liniowych pod wpływem wilgoci, elementów murowych z betonu kruszywowego i kamienia sztucznego. Podano sposób przygotowania próbek oraz urządzenia i materiały pomocnicze potrzebne do przeprowadzenia badania, procedurę badawczą oraz sposób obliczania, przedstawiania i wyznaczania wyników wraz z informacjami, jakie powinno zawierać sprawozdanie z badań.
W normie opisano metodę oznaczania współczynnika przepuszczania pary wodnej w stanie ustalonym [kg/(Pa m2 s)], elementów murowych z autoklawizowanego betonu komórkowego w górnej i dolnej części zakresu przedziału higroskopijnego. Metoda ograniczona jest do wyrobów, z których można wykonać próbki badawcze w kształcie krążka o płaszczyznach równoległych (jednakowej grubości). Podano sposób przygotowania próbek oraz urządzenia i materiały pomocnicze potrzebne do przeprowadzenia badania, procedurę badawczą oraz sposób obliczania, przedstawiania i wyznaczania wyników wraz z informacjami, jakie powinno zawierać sprawozdanie z badań.
W normie opisano przyspieszoną metodę określania rozszerzalności pod wpływem wilgoci dużych elementów ceramicznych z poziomymi drążeniami, które mają co najmniej jeden wymiar równy 400 mm lub większy i grubości ścianek mniejsze niż 12 mm. Podczas badania suszy się próbki w piecu, a następnie przetrzymuje 24 godziny we wrzącej wodzie. Podano sposób przygotowania próbek oraz urządzenia i materiały pomocnicze potrzebne do przeprowadzenia badania, procedurę badawczą oraz sposób obliczania, przedstawiania i wyznaczania wyników wraz z informacjami, jakie powinno zawierać sprawozdanie z badań.
W normie opisano metodę określania odporności na zamrażanie-odmrażanie elementów murowych silikatowych. Elementy poddawane są odpowiedniej, przyjętej zgodnie z PN-EN 771-2 liczbie cykli zamrażania-odmrażania, a następnie poddaje się ocenie wzrokowej/wizualnej. Jeżeli stwierdzono występowanie określonych uszkodzeń, należy sprawdzić wytrzymałość na ściskanie próbek i porównać z wytrzymałością na ściskanie próbek nie poddanych badaniu zamrażania-odmrażania.
W normie opisano metodę oznaczania płaskości powierzchni licowych elementów murowych. Podano sposób przygotowania próbek oraz przyrządów potrzebnych do przeprowadzenia badania, procedurę badawczą oraz sposób obliczania, przedstawiania i wyznaczania wyników wraz z informacjami, jakie powinno zawierać sprawozdanie z badań.
W normie opisano metodę określania odporności na cykliczne zamrażanie-odmrażanie elementów murowych ceramicznych. W zależności od rodzaju elementu murowego poddawane są one odpowiedniej liczbie cykli zamrażania i odmrażania. Poddawane próbom elementy uznaje się za odporne na zamrażanie-odmrażanie, jeżeli liczba i wielkość uszkodzeń badanych próbek nie jest większa od tych które zostały określone w normie. Jeżeli stwierdzono występowanie większej liczby i wielkości określonych uszkodzeń, należy sprawdzić wytrzymałość na ściskanie próbek i porównać z wytrzymałością na ściskanie próbek nie poddanych badaniu zamrażania-odmrażania. Wytrzymałość na ściskanie nie może się zmniejszyć więcej niż 20%
PN-EN ISO 13943 Bezpieczeństwo pożarowe - terminologia jest normą europejską wprowadzoną do zbioru norm krajowych bez jakichkolwiek zmian. W normie podana jest terminologia dotycząca zagadnień bezpieczeństwa pożarowego i ochrony przeciwpożarowej.