Systemy oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych wyrobów budowlanych
Ocena i weryfikacja stałości właściwosci użytkowych wyrobów budowlanych wykonywana jest zgodnie z jednym z systemów określonych w przepisach budowlanych.
System oceny i weryfikacji stałości własciwości użytkowych jest to katalog działań zarówno producenta jak i jednostki zewnetrznej oraz wydawanych na tej podstwie dokumentów.
Dla wyrobów budowlanych, dla których wydano zharmonizowane specyfikacje techniczne, odpowiednie systemy oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych podane są w załączniku V do rozporządzenia Nr 305/2011 (CPR).
W rozporządzeniu ministra infrastruktury i budownictwa z dnia 17 listopada 2016 podano krajowe systemy oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych wyrobów budowlanych, dotyczące wyrobów dla których nie wydano zharmonizowanej specyfikacji technicznej.
W specyfikacji technicznej powinien być podany system (lub systemy) według którego należy przeprowadzać ocenę i weryfikację właściwości użytkowych wyrobu budowlanego objętego tą specyfikacją.
Komisja Europejska ustala w drodze aktów delegowanych, który system lub które systemy mają zastosowanie do danego wyrobu budowlanego lub rodziny wyrobów budowlanych lub danej zasadniczej charakterystyki, uwzględniając w szczególności ich wpływ na zdrowie i bezpieczeństwo ludzi oraz wpływ na środowisko. Ustalony system (lub systemy) wskazywany jest w mandacie do przyjęcia normy zharmonizowanej oraz w zharmonizowanych specyfikacjach technicznych.
Porównanie systemów oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych
Systemy europejskie (wg rozporządzenia 305/2011 CPR) dotyczy wyrobów budowlanych, |
Systemy krajowe (wg rozporządzenia z 17 listopada 2016, wydanego na podstawie ustawy Prawo budowlane) dotyczy wyrobów budowalnych dla których nie wydano zharmonizowanych specyfikacji technicznych |
|
Deklaracja właściwości użytkowych w odniesieniu do zasadniczych charakterystyk wyrobu budowlanego, sporządzana jest przez producenta zgodnie z poniższymi zasadami, określonymi dla każdego z systemów: | ||
System 1+ | ||
|
|
|
System 1 | ||
|
|
|
System 2+ | ||
|
|
|
System 3 | ||
|
|
|
System 4 | ||
|
|
Porównanie systemów oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych
W systemie europejskim (wg CPR) rozróżnia się następujące jednostki notyfikowane:
- jednostkę certyfikującą wyrób: rządowa lub pozarządowa jednostka notyfikowana, posiadająca niezbędne kompetencje do przeprowadzania leżącej w jej obowiązkach certyfikacji wyrobu zgodnie z określonymi zasadami procedury i zarządzania;
- jednostkę certyfikującą zakładową kontrolę produkcji: jednostka notyfikowana, rządowa lub pozarządowa, posiadająca niezbędne kompetencje do przeprowadzania leżącej w jej obowiązkach certyfikacji zakładowej kontroli produkcji zgodnie z określonymi zasadami procedury i zarządzania;
- laboratorium badawcze: notyfikowane laboratorium, które mierzy, sprawdza, bada, kalibruje lub w inny sposób określa charakterystyki lub właściwości użytkowe materiałów lub wyrobów budowlanych.
W krajowym systemie oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych wyrobów budowlanych uczestniczą jednostki certyfikujące oraz laboratoria badawcze akredytowane zgodnie z ustawą z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku niebędące akredytowanymi jednostkami własnymi producenta.
Normy i przepisy budowlane
- Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiające zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylające dyrektywę Rady 89/106/EWG (Tekst mający znaczenie dla EOG)
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 17 listopada 2016 r. w sprawie sposobu deklarowania właściwości użytkowych wyrobów budowlanych oraz sposobu znakowania ich znakiem budowlanym (Dz.U. 2016 poz. 1966 z późn. zm.)