Ustawa - Prawo budowlane jest w Polsce najważniejszym aktem prawnym regulującym projektowanie, budowę, nadzór, oddawanie do użytku, utrzymanie i rozbiórkę obiektów budowlanych. Określa również zasady działania organów administracji publicznej w zakresie budownictwa.

Zgodnie z rozporządzeniem Wspólnoty Europejskiej (WE) normy zharmonizowane są to normy europejskie przyjęte przez jeden z europejskich organów normalizacyjnych wymienionych w załączniku I do Dyrektywy 98/34/WE, na podstawie wniosku wydanego przez Komisję (art. 6 tej dyrektywy).

Okres koegzystencji (przejściowy) dla danej normy zharmonizowanej jest to okres w którym producenci wyrobów budowlanych oraz jednostki notyfikowane mogą dostosować się do nowych lub zmienionych wymagań wprowadzanych zapisami tej normy. Dla każdej nowej normy zharmonizowanej określa się początkową i końcową datę okresu koegzystencji (okresu przejściowego). Oznacza to okres, w którym można stosować albo nową normę zharmonizowaną, albo normę zastępowaną. Data końcowa okresu koegzystencji jest również datą wycofania wszystkich norm i przepisów (krajowych) sprzecznych z nową normą zharmonizowaną.

Normy i przepisy budowlane to zestaw aktów normatywnych (ustaw, rozporządzeń, zarządzeń i obwieszczeń) oraz specyfikacji technicznych (norm i europejskich dokumentów oceny), a także europejskich i krajowych ocen technicznych (aprobat technicznych do końca okresu ważności tych aprobat) regulujących sprawy projektowania, budowy, utrzymania i rozbiórki obiektów budowlanych oraz wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych, a także działania w obszarze budownictwa organów administracji publicznej, instytucji i przedsiębiorstw oraz osób prywatnych.

Zgodnie z ustawą - Prawo budowlane (art. 7) do przepisów techniczno-budowlanych zalicza się warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane i ich usytuowanie oraz warunki techniczne użytkowania obiektów budowlanych, określane przez właściwych ministrów w drodze rozporządzenia. Do 1994 właściwy minister mógł wprowadzić do obowiązkowego stosowania opracowania szkół wyższych oraz placówek naukowych, badawczych i rozwojowych, takie jak np. wydawane przez ITB "Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych". Obecnie takie opracowania mogą być obowiązujące jeżeli zostało to zapisane w zamówieniu i umowie pomiedzy inwestorem a wykonawcą.

Normy europejskie oopracowywane są przez takie europejskie organizacje normalizacyjne jak: CEN, ETSI (obszar poczty i telekomunikacji) i CENELEC (obszar elektrotechniki i elektroniki)

Dyrektywami nowego podejścia są dyrektywy Wspólnoty Europejskiej, uchwalone zgodnie z zasadami zawartymi w uchwale Rady Unii Europejskiej z dnia 7 maja 1985 r., w sprawie nowego podejścia do harmonizacji technicznej oraz normalizacji.

Zasady powoływania się na Polskie Normy określone są w PN-EN 45020:2009 Normalizacja i dziedziny związane - terminologia ogólna. 
Można wyróżnić następujące rodzaje powołań norm w przepisach, dokumentach itp: ze względu na dokładność powoływania się oraz ze względu na moc powoływania się.

Polskie Normy, oznaczone: PN, są opracowywane przez Komitety techniczne PKN i zatwierdzane przez PKN. Polska Norma może wprowadzić w Polsce normę europejską (PN-EN) lub międzynarodową (PN-ISO, PN-EN-ISO). Taka norma może być publikowana w języku oryginału.

Stosowanie norm wycofanych nie jest zakazane.