Technologia monolityczna, polegająca na wykonywaniu konstrukcji z betonu (żelbetu) w przygotowanych deskowaniach, jest obecnie jedną z najchętniej stosowanych, z uwagi na dużą swobodę rozwiązań konstrukcyjnych i architektonicznych. Istniejące, profesjonalne systemy deskowań umożliwiają wykonywanie elementów konstrukcyjnych bez konieczności stosowania kłopotliwych deskowań drewnianych.
Pojęcia „konstrukcje tradycyjne”, „budownictwo tradycyjne” czy „technologia tradycyjna” jeszcze do niedawna stosowane były do obiektów w których mury wznoszono z tradycyjnej cegły na zaprawach cementowych lub cementowo-wapiennych ze stropami ceramicznymi (sklepienia), stalowo – ceramicznymi (Kleina, odcinkowe) lub gęstożebrowymi (np. Ackermana). Obecnie, pojęcia te używane są również do współczesnych konstrukcji murowych, których proces wykonania począwszy od produkcji elementów murowych (cegieł, bloczków, pustaków), zapraw (zwykłych, lekkich, do spoin cienkowarstwowych), nadproży, stropów poprzez wykonanie obiektów oraz nadzór nad tymi procesami można niewątpliwie uważać za technologię.
W Polsce technologia prefabrykowana stosowana jest obecnie głównie w budownictwie obiektów o dużych kubaturach takich jak hale przemysłowe, magazyny, obiekty handlowe, parkingi. W budownictwie mieszkaniowym, głównie z uwagi na złą opinię dawnych systemowych rozwiązań budownictwa wielkopłytowego, technologia ta jest stosowana sporadycznie.