Hałasem instalacyjnym określa się hałas, którego źródłem są instalacje i urządzenia stanowiące wyposażenie techniczne budynków, w rozumieniu przepisów rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (dział IV). Zgodnie z PN-B-02151-2 przy ocenie poziomu hałasu instalacyjnego uwzględniany jest wyłącznie hałas pochodzący od źródeł zlokalizowanych w ocenianym budynku lub w jego bezpośrednim sąsiedztwie.

Moc akustyczna (P) jest ilość energii wysyłanej przez źródła dźwięku w jednostce czasu [W].

Szum akustyczny jest to dźwięk, którego widmo jest zrównoważone w zakresie słyszalności (albo w większości zakresu słyszalności), co oznacza że nie występują zauważalne, gwałtowne zmiany jego wysokości i głośności (tzw. peaki).

Poziom tła akustycznego (poziom tła hałasu, poziom szumu tła) jest to zmierzony poziom ciśnienia akustycznego w pomieszczeniu odbiorczym (lub środowisku) ze wszystkich źródeł innych niż źródło badane (np. głośnik w pomieszczeniu źródłowym/nadawczym) – tzn. gdy badane źródło hałasu nie pracuje, jest wyłączone i nie emituje żadnych dźwięków.

Pojęcia hałas ustalony i hałas nieustalony zostały zdefiniowane w normie PN-B-02151-2:1987 Akustyka budowlana - Ochrona przed hałasem pomieszczeń w budynkach - Dopuszczalne wartości poziomu dźwięku w pomieszczeniach.

Dopuszczalny poziom hałasu w środowisku w zależności od źródeł hałasu uregulowany został Rozporządzeniem Ministra Środowiska w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku.

Hałas to dźwięk, który jest odbierany (subiektywnie) przez słuchającego jako dźwięk niepożądany. Ta ocena zależy od nastawienia psychicznego, rodzaju zajęcia  (przy wykonywaniu czynności wymagających dużej koncentracji nawet bardzo ciche dźwięki odbierane są jako hałas), czasu jako pory dnia (np. w nocy) czy też długotrwałości, przyczyn (obce dźwięki są częściej odbierane jako hałas).
Hałas jest to ważony poziom ciśnienia akustycznego mierzony w [dB]. Aby podczas pomiaru hałasu wskazywana wartość była w przybliżeniu proporcjonalna do subiektywnie odczuwanej głośności stosuje się filtry do niskich i wysokich częstotliwości.

Widmowy wskaźnik adaptacyjny jest to wartość [dB], którą należy dodać do jednoliczbowego wskaźnika ważonego (np. R_w), aby uwzględnić charakterystyki poszczególnych widm hałasu.
W PN-EN ISO 717-1 określono dwa widmowe wskaźniki adaptacyjne: C i C_tr .

Norma PN-B-2151-5 umożliwia dobrowolną klasyfikację akustyczną budynków mieszkalnych wielorodzinnych, szeregowych i bliźniaczych o podwyższonym standardzie akustycznym, jak też tych które spełniają tylko wymagania obowiązkowe.

Pomieszczenie chronione jest to zgodnie z PN-B-02151-3:2015-10 pomieszczenie, do którego ze względu na jego przeznaczenie, ogranicza się przenoszenie dźwięków powietrznych i uderzeniowych od źródeł znajdujących się poza nim. W normie określono wartości dopuszczalnych poziomów hałasu w pomieszczeniach chronionych.