Zgodnie z PN-EN 206 beton towarowy jest to beton dostarczony na budowę przez osobę lub jednostkę, nie będącą wykonawcą robót betonowych. Beton towarowy
osiąga projektowane właściwości, podane producentowi betonu przez wykonawcę robót betonowych w specyfikacji, po jego odpowiednim zagęszczeniu i pielęgnacji.

Beton jest to materiał budowlany produkowany ze spoiwa cementowego, kruszyw (zwykłych i lekkich oraz grubych i drobnych) i wody, może zawierać domieszki i dodatki oraz pigmenty barwiące, jak również inne zawarte w nich lub dodawane sukcesywnie w procesie wytwarzania materiały. Beton uzyskuje swe właściwości w wyniku hydratacji cementu.

Beton ciężki jest to beton o gęstości w stanie suchym większej niż 2600 kg/m³.

Beton zwykły jest to beton o gęstości w stanie suchym większej niż 2000 kg/m³ oraz nie większej niż 2600 kg/m³.

Beton lekki jest to beton o gęstości w stanie suchym nie mniejszej niż 800 kg/m³ oraz nie większej niż 2000 kg/m³. Betony lekkie produkuje się, stosując w całości lub częściowo kruszywa lekkie.

Mieszanka betonowa - to całkowicie wymieszane ze sobą wszystkie składniki betonu, będące jeszcze w stanie umożliwiającym zagęszczenie określoną metodą.

Beton stwardniały jest to beton, który znajduje się w stanie stałym i osiągnął pewien poziom wytrzymałości.

Beton wytworzony na budowie jest to beton wyprodukowany przez wykonawcę, na placu budowy na jego własny użytek.

Prefabrykowany wyrób betonowy (prefabrykat betonowy) jest to wyrób betonowy formowany i dojrzewający w innym miejscu niż miejsce jego zastosowania / wbudowania.
W normie PN-EN 206-1:2013+A1:2016 wprowadzono rozróżnienie na element prefabrykowany i wyrób prefabrykowany.

Beton o wysokiej wytrzymałości jest to beton o klasie wytrzymałości na ściskanie wyższej niż C50/60 (w przypadku betonów zwykłych i ciężkich) lub LC50/55 (w przypadku betonów lekkich).
Z normy PN-EN 206-1:2013+A1:2016 termin beton o wysokiej wytrzymałości został usunięty