Przyczepność spoiny w murze
Przyczepność (adhezja) spoiny w murze jest to siła z jaką połączona jest zaprawa murarska z elementami murowymi. W normie EN 1996-1-1:2022 przyczepność została zdefiniowana jako efekt tworzenia przez zaprawę wytrzymałości na rozciąganie i ścinanie na powierzchni styku elementów murowych.
Przyczepność (wytrzymałość spoiny) zależy od właściwości zaprawy, powierzchni elementu murowego oraz jakości wykonania muru.
We wcześniejszej wersji normy EN 1996-1-1 podany był wymóg, aby przyczepność pomiędzy zaprawą i elementami murowymi była odpowiednia do zamierzonego stosowania oraz informacja, że przyczepność zależy od rodzaju stosowanej zaprawy i rodzaju elementów murowych, do których dana zaprawa jest używana.
Przyczepność spoiny w murze –wpływ na właściwości muru
Przyczepność między zaprawą murarską i elementami murowymi jest to podstawowy czynnik wpływający na nośność, trwałość oraz rysoodporność współczesnych konstrukcji murowych. W tradycyjnych masywnych murach (przeważnie ściskanych) przyczepność nie była tak ważna, jak w dzisiejszych murach ścinanych i zginanych.
W normach PN-EN 771 (Wymagania dotyczące elementów murowych) oraz PN-EN 998-2 (Wymagania dotyczące zapraw murarskich) termin przyczepność nie jest stosowany. Stosowany jest termin wytrzymałość spoiny i jest określana na podstawie wytrzymałości muru na ścinanie (zgodnie z PN-EN 1052-3) oraz od wytrzymałości muru na zginanie z płaszczyzny (zgodnie z PN-EN 1052-2)
NORMY I PRZEPISY BUDOWLANE