Leksykon

Powierzchnia zabudowy budynku

Powierzchnia zabudowy budynku to powierzchnia terenu zajęta przez budynek w stanie wykończonym, wyznaczona przez obrys zewnętrznych krawędzi budynku w poziomie terenu.

Definicja powierzchni zabudowy budynku

 

Definicję powierzchni zabudowy budynku jak i zasady jej obliczania podane zostały w normie PN-ISO 9836 Właściwości użytkowe w budownictwie - Określanie i obliczanie wskaźników powierzchniowych i kubaturowych.

 

Pomiar powierzchni zabudowy budynku

 

Do powierzchni zabudowy nie wlicza się:

  • powierzchni obiektów budowlanych ani ich części nie wystających ponad powierzchnię terenu np. piwnic, garaży podziemnych,
  • powierzchni elementów drugorzędnych np. schodów, ramp i pochylni zewnętrznych, powierzchni pod daszkami i markizami, występów dachowych, oświetlenia zewnętrznego, 
  • powierzchni zajmowanej przez wydzielone obiekty pomocnicze np. szklarnie, altany, przybudówki.

 

Powierzchnia zabudowy a zagospodarowanie działki budowlanej

 

Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nakłada obowiązek zamieszczenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego m.in. informacji o:

zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania terenu, maksymalną i minimalną intensywność zabudowy jako wskaźnik powierzchni całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, maksymalną wysokość zabudowy, minimalną liczbę miejsc do parkowania w tym miejsca przeznaczone na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową i sposób ich realizacji oraz linie zabudowy i gabaryty obiektów.

Jeżeli plan zagospodarowania przestrzennego dla danego terenu nie został jeszcze opracowany to również istnieje obowiązek określenia wielkości powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki albo terenu na podstawie rozporządzenia w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

 

Inwestor dysponujący działką budowlana nie może jej zabudować w dowolny sposób, musi uwzględnić zapisaną w miejscowym planie lub warunkach zabudowy maksymalną powierzchnię zabudowy dla danej działki.

Kolejnym ograniczeniem jest zachowanie minimalnej powierzchni biologicznie czynnej, czyli powierzchni gruntu pokrytego roślinnością i/lub wodami powierzchniowymi.

Aby określić powierzchnię która można zabudować należy od powierzchni działki odjąć wymaganą minimalną powierzchnię biologicznie czynną oraz powierzchnię terenów utwardzonych (tarasów, podjazdów, chodników, miejsc parkingowych).

 


  • ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – art. 15

Normy i przepisy budowlane