Powierzchnia usługowo-techniczna budynku
Powierzchnia usługowo-techniczna jest to część powierzchni netto budynku, która jest przeznaczona na usytuowanie urządzeń technicznych oraz instalacji służących do obsługi budynku lub jego części.
Rodzaje powierzchni usługowo-technicznych
PN-ISO 9836 Właściwości użytkowe w budownictwie - Określanie i obliczanie wskaźników powierzchniowych i kubaturowych wyszczególnia powierzchnie usługowo-techniczne takie jak:
- instalacje kanalizacyjne;
- instalacje zimnej wody;
- instalacje ciepłej wody i instalacje ogrzewcze;
- instalacje gazowe (inne niż na cele ogrzewania) i instalacje na paliwa płynne;
- instalacje elektryczne, prądnice;
- instalacje wentylacyjne;
- instalacje klimatyzacyjne i instalacje systemów chłodniczych;
- instalacje telekomunikacyjne;
- dźwigi, schody ruchome i przenośniki;
- inne instalacje wspólnego użytku.
Do powierzchni usługowej wlicza się również powierzchnie pomieszczeń przeznaczonych na:
- podstawowe instalacje techniczne;
- kanały i przewody zasilające dużych rozmiarów (trzony kominowe, kanały przełazowe);
- pomosty techniczne.
Do powierzchni usługowo-technicznej związanej z obsługa budynku nie zalicza się powierzchni pomieszczeń z instalacjami technicznymi przeznaczonymi do bezpośredniego korzystania przez stałych użytkowników, takich jak np. instalacje usług komputerowych. Powierzchnię tego typu zaliczane są do powierzchni użytkowej budynku.
Powierzchnię usługową określa się oddzielnie dla każdej kondygnacji oraz w przypadkach, gdy jest to potrzebne, dzieli się zgodnie z zasadami ustalania powierzchni całkowitej.
(patrz: Ogólne zasady obliczeń powierzchni budynku).
NORMY I PRZEPISY BUDOWLANE