Leksykon

Obliczeniowe wartości cieplne muru i wyrobów murowych

Obliczeniowa wartość cieplna (współczynnik przewodzenia ciepła lub opór cieplny) jest  to wartość właściwości cieplnej materiału budowlanego lub wyrobu (np. elementu murowego, zaprawy murarskiej, muru) w określonych warunkach zewnętrznych lub wewnętrznych, które mogą być uznane za typowe dla właściwości użytkowych tego materiału lub wyrobu, w przypadku gdy został on zastosowany w komponencie budowlanym (murze).

Zgodnie z EN 1745:2012:

 

λdesign,mas obliczeniowy współczynnik przewodzenia ciepła muru [W/(m*K)],

λdesign,mor obliczeniowy współczynnik przewodzenia ciepła zaprawy [W/(m*K)],

λdesign,unit obliczeniowy współczynnik przewodzenia ciepła elementu murowego [W/(m*K)],

Rdesign,mas - obliczeniowy opór cieplny muru bez uwzględniania oporów przejmowania ciepła [m2 *K/W].

 

Podstawowa wartość cieplna (współczynnik przewodzenia ciepła lub opór cieplny) jest to wartość właściwości cieplnej materiału budowlanego lub wyrobu w stanie suchym, określona zgodnie z EN 1745:2012 jako podstawa do podawania obliczeniowych wartości cieplnych, gdzie stan suchy jest to stan po suszeniu w warunkach umownych, określonych w odpowiednich normach wyrobu.

 

λ10,dry,mat współczynnik przewodzenia ciepła materiału w stanie suchym, w temperaturze 10ᵒC [W/(m*K)],

λ10,dry,mas - współczynnik przewodzenia ciepła muru w stanie suchym, w temperaturze 10ᵒC [W/(m*K)],

λ10,dry,mor - współczynnik przewodzenia ciepła zaprawy w stanie suchym, w temperaturze 10ᵒC [W/(m*K)],

λ10,dry,unit - współczynnik przewodzenia ciepła elementu murowego w stanie suchym, w temperaturze 10ᵒC [W/(m*K)],

Rdry,mas - opór cieplny muru w stanie suchym [m2 *K/W].

 

Ekwiwalentny współczynnik przewodzenia ciepłaegv) jest to wartość, którą oblicza się dzieląc grubość danego elementu murowego lub  muru przez jego opór cieplny bez uwzględniania oporów przejmowania ciepła [W/(m*K)].

 

Metody (modele) określania współczynników przewodzenia ciepła elementów murowych w stanie suchym (λ10,dry,mat)

 

1. Elementy murowe pełne

  • model S1; z załącznika A, EN 1745 (z tablic). Tabelaryczne wartości λ10,dry,mat określane są tylko na podstawie zależności λ / gęstość),
  • model S2; wg pomiarów z badań elementów murowych. Pomiarowe wartości λ10,dry,mat określane są na podstawie zależności λ / gęstość oraz na podstawie początkowego badania typu λ),
  • model S3; wg pomiarów z badań murów, przy założeniu λ10,dry,mor (zaprawy).

 

2. Elementy murowe drążone i łączone

  • model P1; obliczenia wg załącznika B, EN 1745 z przyjęciem λ10,dry,mat z badań materiałów (wcześniej wsp. ekwiwalentny λegv),
  • model P2; obliczenia wg załącznika B, EN 1745, λ10,dry,mat z tablic z załącznika A, EN 1745 (wcześniej wsp. ekwiwalentny λegv),
  • model P3; obliczenia wiarygodnym programem komputerowym z przyjęciem λ10,dry,mat z badań materiałów,
  • model P4; obliczenia wiarygodnym programem komputerowym λ10,dry,mat z tablic z załącznika A, EN 1745,
  • model P5; wg pomiarów z badań murów, przy założeniu λ10,dry,mor (zaprawy).

 

Obliczeniowe wartości współczynnika przewodzenia ciepła i oporu cieplnego elementów murowych lub zaprawy uzyskuje się (zgodnie z EN ISO 10456) poprzez uwzględnienie współczynników przeliczeniowych wilgoci podanych w załączniku A (EN 1745) dla każdego typu materiału w określonym zastosowaniu:

 

λdesign = λ10,dry * Fm lub Rdesign = (R10,dry)/Fm

 

gdzie:

Fm - współczynnik przeliczeniowy konwersji wilgoci.

 

Procedura 1 (materiały, zaprawy i pełne elementy murowe).

                                                         

    lub   

                

gdzie:     

fu - jest współczynnikiem przeliczeniowym wilgoci, wyrażonym jako ułamek masowy [kg/kg],

fΨ - jest współczynnikiem przeliczeniowym wilgoci, wyrażonym jako ułamek objętościowy [m3/m3],

udesign - wilgotność wyrażona jako ułamek masowy [kg/kg],

Ψdesign - wilgotność wyrażona jako ułamek objętościowy [m3/m3].

 

Procedura 2 (elementy murowe z uformowanymi drążeniami oraz komponenty murowe złożone).

 

Konwersje wilgoci należy przeprowadzić dla każdego materiału składowego zgodnie z procedurą 1, a następnie wykonać obliczenia programem komputerowym zgodnie z załącznikiem D do EN 1445.

 

Procedura 3 (elementy murowe z uformowanymi drążeniami) jest alternatywą do procedury 2 – patrz załącznik F do EN 1745.