Normowy beton recepturowy - definicja
Normowy beton recepturowy zgodnie z PN-EN 206+A2:2021-08 jest to beton recepturowy, którego skład jest podany w normie obowiązującej w miejscu stosowania betonu.
Przepisy w miejscu stosowania normowego betonu recepturowego powinny określać jego recepturę oraz wyszczególniać rodzaje i kategorie materiałów składowych o określonej przydatności.
Zgodnie z EN 206:2013+A2:2021 odpowiedzialność za właściwości normowego betonu recepturowego ponosi krajowa organizacja normalizacyjna.
Specyfikacja normowego betonu recepturowego
Specyfikacja normowego betonu recepturowego powinna zawierać:
- numer, datowanie i tytuł normy określającej odpowiednie wymagania, obowiązującej w miejscu stosowania;
- oznaczenia betonu zgodnie z EN 206+A2:2021-08.
Zastosowanie normowego betonu recepturowego
Stosowanie normowego betonu recepturowego jest ograniczone do:
- betonu zwykłego w konstrukcjach betonowych i żelbetowych;
- projektowanej klasy wytrzymałości na ściskanie nie większej niż C16/20, chyba że w przepisach obowiązujących w miejscu stosowania dopuszcza się klasę C20/25;
- klas ekspozycji X0 oraz XC1, chyba że w przepisach obowiązujących w miejscu stosowania dopuszcza się inne klasy ekspozycji.
PN-EN 206+A2:2021-08 Beton - Wymagania, właściwości użytkowe, produkcja i zgodność