Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego

Kto sporządza miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego?

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (zw. planem miejscowym) uchwala rada gminy (miasta) na podstawie wcześniej uchwalonego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Procedurę uchwalania planu miejscowego i jego zawartość reguluje Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (wraz z innymi przepisami) kształtują sposób wykonywania prawa własności nieruchomości.  

Organem sporządzającym projekt planu miejscowego jest odpowiednio:

• wójt (w gminach wiejskich),
• burmistrz (w gminach miejskich lub miejsko-wiejskich),
• prezydent miasta

Co zawiera miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego?

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego musi zawierać:

• informacje o przeznaczeniu terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania;
• zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego;
• zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego;
• zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej;
• wymagania wynikające z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznych;
• zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania terenu, maksymalną i minimalną intensywność zabudowy jako wskaźnik powierzchni całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, maksymalną wysokość zabudowy, minimalną liczbę miejsc do parkowania w tym miejsca przeznaczone na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową i sposób ich realizacji oraz linie zabudowy i gabaryty obiektów;
• granice i sposoby zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie, ustalonych na podstawie odrębnych przepisów, w tym terenów górniczych, a także obszarów szczególnego zagrożenia powodzią oraz obszarów osuwania się mas ziemnych;
• szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału nieruchomości objętych planem miejscowym;
• szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu, w tym zakaz zabudowy;
• zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej;
• sposób i termin tymczasowego zagospodarowania, urządzania i użytkowania terenów;
• stawki procentowe, na podstawie których ustala się opłatę w związku ze zmianą wartości nieruchomości.

W planie miejscowym mogą być określone również inne informacje w zależności od potrzeb, np.:

• granice obszarów wymagających przeprowadzenia scaleń i podziałów nieruchomości;
• granice terenów rozmieszczenia inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym;
• granice terenów rekreacyjno-wypoczynkowych oraz terenów służących organizacji imprez masowych;
• sposób usytuowania obiektów budowlanych w stosunku do dróg i innych terenów publicznie dostępnych oraz do granic przyległych nieruchomości, kolorystykę obiektów budowlanych oraz pokrycie dachów;
• zasady i warunki sytuowania obiektów małej architektury, tablic i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, ich gabaryty, standardy jakościowe oraz rodzaje materiałów budowlanych, z jakich mogą być wykonane;
• minimalną powierzchnię nowo wydzielanych działek budowlanych.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zawsze składa się z opisu, czyli tekstu planu zawartego w uchwale rady gminy i rysunku planu, który jest załącznikiem graficznym do uchwały.

Prawo wglądu do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

Każdy ma prawo wglądu do studium lub planu miejscowego oraz otrzymania tzw. wypisów i wyrysów z planu miejscowego.

Plan miejscowy stanowi podstawę planowania przestrzennego w gminie. Ustanawia zasady powszechnie obowiązujące na danym terenie, będące podstawą wydawania decyzji administracyjnych (w przeciwieństwie do studium, które wyraża jedynie politykę przestrzenną gminy).

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie może wykraczać poza granice administracyjne gminy, może za to obejmować tylko część jej obszaru. Na terenie gminy może obowiązywać więcej planów miejscowych, ich granice jednak nie mogą się nakładać.

ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - art. 4.1,  6.1, 14, 15,  20,  30