Leksykon

Gęstość brutto i netto elementów murowych

Gęstość brutto elementu murowego to stosunek jego masy do objętości brutto [kg/m3]. Producent powinien deklarować minimalną i maksymalną wartość gęstości brutto w stanie suchym, a jeżeli jest to istotne ze względu na zastosowanie również gęstość netto w stanie suchym.

Parametry elementów murowych - gęstość

 

Gęstość brutto w stanie suchym

jest to średnia wartość gęstości brutto określona na podstawie badań elementów murowych wysuszonych do stałej masy, których liczba podana jest w odpowiedniej części normy PN-EN 771.

 

Objętość brutto w stanie suchym

oblicza się odejmując od objętości elementu murowego liczonej po krawędziach zewnętrznych: (długość, lu) x (szerokości, wu) x (wysokość, hu), objętość otworów, drążeń, wnęk, komór, wgłębień, wycięć i zagłębień przeznaczonych do wypełnienia zaprawą.

 

Gęstość netto elementu murowego

jest to stosunek jego masy do objętości netto.

Objętość netto oblicza się odejmując od objętości brutto objętość wszystkich otworów, drążeń, wnęk, komór, wgłębień i zagłębień nieprzeznaczonych do wypełnienia zaprawą.

 

Gęstość brutto w stanie suchym wypełnionym 

dotyczy pustaków z drążeniami wypełnionymi fabrycznie materiałem termoizolacyjnym.

 

W zależności od rodzaju elementu murowego (określonego odpowiednią częścią normy PN-EN 771 oraz innych norm i przepisów) gęstość może być określana, jako klasa gęstości.

 

Gęstość może być jedną z właściwości służących do oceny elementu murowego i wykonanego przy jego użyciu muru, pod względem:

  • nośności,
  • izolacyjności od dźwięków powietrznych,
  • odporności ogniowej,
  • izolacyjności cieplnej.

 

Kategorie odchyłek gęstości elementów murowych

 

W zależności od rodzaju, elementy murowe powinny być przyporządkowane do odpowiedniej kategorii odchyłek gęstości lub deklarowana w deklaracji właściwości użytkowych (DoP) gęstość powinna zawierać się w określonym przedziale.

 

W przypadku elementów murowych:

  • ceramicznych; zgodnie z PN-EN 771-1 średnia wartość gęstości brutto i netto w stanie suchym, określona na podstawie pomiarów badanej próbki zgodnie
    z EN 772-13, nie powinna różnić się od deklarowanej przez producenta gęstości w stanie suchym więcej niż o 10 % dla kategorii D1 oraz 5 % dla kategorii D2.
    Producent może deklarować inne odchyłki, wówczas w deklaracji właściwości użytkowych (DoP) podawana jest kategoria Dm, a wartość odchyłki w % w postaci liczby całkowitej.
     
  • silikatowych; można deklarować klasę gęstości brutto w stanie suchym zgodnie z PN-EN 771-2 Tablica D.2. Poszczególne wartości badanych próbek nie powinny wykraczać poza zakres deklarowanych wartości lub odpowiedni zakres deklarowanej klasy gęstości więcej niż o 100 kg/m3 dla elementów o deklarowanej gęstości brutto w stanie suchym większej niż 900 kg/m3 lub więcej niż o 50 kg/m3 dla elementów o deklarowanej gęstości brutto w stanie suchym równej 900 kg/m3 lub mniejszej.
     
  • z betonu kruszywowego; zgodnie PN-EN 771-3 średnia gęstość badanych próbek nie powinna się różnić od wartości deklarowanych w deklaracji właściwości użytkowych (DoP) więcej niż o ± 10%.
     
  • z autoklawizowanego betonu komórkowego; zgodnie z PN- EN 771-4 można podawać klasę gęstości brutto w stanie suchym (wg Tablica NA.1) jako wartość średnią wyniku badania wg EN 772-13. Dopuszczalne odchyłki zmierzonej gęstości elementów murowych z autoklawizowanego betonu komórkowego w stanie suchym od wartości deklarowanej nie powinny przekraczać ± 50 kg/m3. Mogą być deklarowane niższe wartości odchyłek.

 


 

Normy i przepisy budowlane