Leksykon

Element murowy

Element murowy to ukształtowany element przeznaczony do wykonywania muru. Termin element murowy zastąpił wcześniej używane terminy, takie jak np.: cegła, pustak, bloczek, kształtka itp., które są obecnie stosowane jako nazwy handlowe.

Definicje elementów murowych podane są w poszczególnych częściach normy EN 771:

 

Element murowy kształtowany regularnie

ma ogólny kształt prostopadłościanu.

 

Element murowy kształtowany specjalnie

nie ma ogólnego kształtu prostopadłościanu.

 

Element murowy zwykły

jest przeznaczony do stosowania z zabezpieczonymi powierzchniami.


Element murowy licowy

jest przeznaczony do stosowania z co najmniej jedną powierzchnią widoczną i może być poddany działaniu zewnętrznych warunków atmosferycznych.


Element murowy elewacyjny

jest to element murowy licowy poddany działaniu zewnętrznych warunków atmosferycznych bez zabezpieczenia w postaci tynku lub innego równoważnego zabezpieczenia.


Element murowy uzupełniający

to element o kształcie dostosowanym do spełniania szczególnej funkcji, np. do uzupełniania geometrii muru.

 

 

Ceramicznych elementów murowych dotyczą następujące określenia:

 

Element murowy ceramiczny odporny na przenikanie wilgoci

to element, który ułożony w dwóch warstwach połączonych trwale zaprawą cementową jest odporny na przenikanie wilgoci w murze.
 

Element murowy ceramiczny narażony na działanie warunków surowych

to element, który w warunkach docelowego zastosowania jest narażony na nasycanie wodą (deszcz zacinający, woda gruntowa) połączone z częstymi cyklami zamrażania-odmrażania, spowodowanymi warunkami klimatycznymi i brakiem odpowiedniego zabezpieczenia.
 

Element murowy ceramiczny narażony na działanie warunków umiarkowanych

to element, który w warunkach docelowego zastosowania jest narażony na działanie wilgoci i warunków cyklicznego zamrażania-odmrażania, z wyjątkiem konstrukcji narażonych na działanie warunków surowych.
 

Element murowy ceramiczny narażony na działanie warunków obojętnych

to element, który w warunkach docelowego zastosowania nie jest narażony na działanie wilgoci i warunków zamrażania.

 

Rodzaje elementów murowych:

 

Element murowy ceramiczny

(wg. PN-EN 771-1) jest wykonany z gliny lub innych surowców ilastych z dodatkiem lub bez dodatku piasku, wypalony z zastosowaniem paliwa lub innych dodatków palnych, w wystarczająco wysokiej temperaturze w celu uzyskania wiązania ceramicznego.


Element P (wg. PN-EN 771-1) jest to element murowy ceramiczny do stosowania w murach zabezpieczonych, czyli takich w których nie może penetrować woda i które nie stykają się ani z gruntem, ani z wodą gruntową.


Element U (wg. PN-EN 771-1) jest to element murowy ceramiczny do stosowania w murach niezabezpieczonych.

We wcześniejszych wersjach PN-EN 771-1 zamiast elementów P i U występowały elementy LD i HD. 

 

Element murowy silikatowy

(wg. PN-EN 771-2) jest wykonany w przeważającej mierze z wapna i surowców krzemionkowych związanych trwale w wyniku działania pary wodnej pod wysokim ciśnieniem.

Elementy murowe silikatowe dzieli się na:

  • elementy przeznaczone do stosowania w murach zabezpieczonych - oznakowanie w kodzie oznaczenia elementów murowych silikatowych: P
  • elementy przeznaczone do stosowania w murach niezabezpieczonych - oznakowanie w kodzie oznaczenia elementów murowych silikatowych: U

 

Element murowy z betonu kruszywowego

(z kruszywami zwykłymi i lekkimi) (wg. PN-EN 771-3) jest wyprodukowany ze spoiwa cementowego, kruszyw i wody, może zawierać domieszki i dodatki oraz pigmenty barwiące, jak również inne zawarte w nich lub dodawane w procesie produkcyjnym materiały.

 

Element murowy z autoklawizowanego betonu komórkowego

(wg. PN-EN 771-4) jest wyprodukowany ze spoiw hydraulicznych (cement i/lub wapno) połączonych z drobnym materiałem krzemionkowym (np. piaskiem), materiałem porotwórczym i wodą oraz utwardzony pod wysokim ciśnieniem w autoklawie.

 

Element murowy z kamienia sztucznego

(wg. PN-EN 771-5) to element murowy licowy z co najmniej jedną powierzchną licową o zwartej strukturze, uformowany z jednej jednorodnej mieszanki lub dwu jednorodnych mieszanek kruszyw, spoiwa cementowego i innych materiałów, formowany metodą prasowania i/lub wibrowania, poddany lub nie dalszej obróbce, o podobnym przeznaczeniu i podobnie stosowany jak element z kamienia naturalnego.

 

Element murowy z kamienia naturalnego

(wg. PN-EN 771-6) może być wykonany ze skał: magmowych (np. granit, bazalt, dioryt, porfir), osadowych (np. wapień, piaskowiec, trawertyn) oraz metamorficznych (np. łupek, gnejs, kwarcyt, marmur).

 

Powierzchnia wsporna, czołowa, licowa elementów murowych

Opis powierzchni elementu murowego

Powierzchnie elementów murowych zgodnie z PN-EN 771

 

Cegła - tradycyjne nazwy poszczególnych powierzchni cegły

Tradycyjne nazwy powierzchni cegły