Elementy murowe – definicje i rodzaje
Element murowy to ukształtowany element przeznaczony do wykonywania muru. Termin element murowy w normach i przepisach budowlanych zastąpił wcześniej używane terminy, takie jak np.: cegła, pustak, bloczek, kształtka itp., które są obecnie stosowane jako nazwy handlowe.
Normowe definicje elementów murowych
Definicje elementów murowych podane są w poszczególnych częściach normy EN 771:
Element murowy kształtowany regularnie - definicja
Element murowy kształtowany regularnie ma ogólny kształt prostopadłościanu.
Element murowy kształtowany specjalnie - definicja
Element murowy kształtowany specjalnie nie ma ogólnego kształtu prostopadłościanu.
Element murowy zwykły - definicja
Element murowy zwykły jest przeznaczony do stosowania z zabezpieczonymi powierzchniami.
Element murowy licowy - definicja
Element murowy licowy jest przeznaczony do stosowania z co najmniej jedną powierzchnią widoczną i może być poddany działaniu zewnętrznych warunków atmosferycznych.
Element murowy elewacyjny - definicja
Element murowy elewacyjny jest to element murowy licowy poddany działaniu zewnętrznych warunków atmosferycznych bez zabezpieczenia w postaci tynku lub innego równoważnego zabezpieczenia.
Element murowy uzupełniający - definicja
Element murowy uzupełniający to element o kształcie dostosowanym do spełniania szczególnej funkcji, np. do uzupełniania geometrii muru.
Ceramicznych elementów murowych dotyczą następujące określenia:
Element murowy ceramiczny odporny na przenikanie wilgoci - definicja
to element, który ułożony w dwóch warstwach połączonych trwale zaprawą Element murowy ceramiczny odporny na przenikanie wilgoci jest odporny na przenikanie wilgoci w murze.
Element murowy ceramiczny narażony na działanie warunków surowych - definicja
Element murowy ceramiczny narażony na działanie warunków surowych to element, który w warunkach docelowego zastosowania jest narażony na nasycanie wodą (deszcz zacinający, woda gruntowa) połączone z częstymi cyklami zamrażania-odmrażania, spowodowanymi warunkami klimatycznymi i brakiem odpowiedniego zabezpieczenia.
Element murowy ceramiczny narażony na działanie warunków umiarkowanych - definicja
Element murowy ceramiczny narażony na działanie warunków umiarkowanych to element, który w warunkach docelowego zastosowania jest narażony na działanie wilgoci i warunków cyklicznego zamrażania-odmrażania, z wyjątkiem konstrukcji narażonych na działanie warunków surowych.
Element murowy ceramiczny narażony na działanie warunków obojętnych - definicja
Element murowy ceramiczny narażony na działanie warunków obojętnych to element, który w warunkach docelowego zastosowania nie jest narażony na działanie wilgoci i warunków zamrażania.
Rodzaje elementów murowych
Elementy murowe ceramiczne
Elementy murowy ceramiczny (wg. PN-EN 771-1) jest wykonany z gliny lub innych surowców ilastych z dodatkiem lub bez dodatku piasku, wypalony z zastosowaniem paliwa lub innych dodatków palnych, w wystarczająco wysokiej temperaturze w celu uzyskania wiązania ceramicznego.
Element P (wg. PN-EN 771-1) jest to element murowy ceramiczny do stosowania w murach zabezpieczonych, czyli takich w których nie może penetrować woda i które nie stykają się ani z gruntem, ani z wodą gruntową.
Element U (wg. PN-EN 771-1) jest to element murowy ceramiczny do stosowania w murach niezabezpieczonych.
We wcześniejszych wersjach PN-EN 771-1 zamiast elementów P i U występowały elementy LD i HD.
Elementy murowe silikatowe
Element murowy silikatowy (wg. PN-EN 771-2) jest wykonany w przeważającej mierze z wapna i surowców krzemionkowych związanych trwale w wyniku działania pary wodnej pod wysokim ciśnieniem.
Elementy murowe silikatowe dzieli się na:
- elementy przeznaczone do stosowania w murach zabezpieczonych - oznakowanie w kodzie oznaczenia elementów murowych silikatowych: P
- elementy przeznaczone do stosowania w murach niezabezpieczonych - oznakowanie w kodzie oznaczenia elementów murowych silikatowych: U
Elementy murowe z betonu kruszywowego
Element murowy z betonu kruszywowego (z kruszywami zwykłymi i lekkimi) (wg. PN-EN 771-3) jest wyprodukowany ze spoiwa cementowego, kruszyw i wody, może zawierać domieszki i dodatki oraz pigmenty barwiące, jak również inne zawarte w nich lub dodawane w procesie produkcyjnym materiały.
Elementy murowe z autoklawizowanego betonu komórkowego
Element murowy z autoklawizowanego betonu komórkowego (wg. PN-EN 771-4) jest wyprodukowany ze spoiw hydraulicznych (cement i/lub wapno) połączonych z drobnym materiałem krzemionkowym (np. piaskiem), materiałem porotwórczym i wodą oraz utwardzony pod wysokim ciśnieniem w autoklawie.
Elementy murowe z kamienia sztucznego
Element murowy z kamienia sztucznego (wg. PN-EN 771-5) to element murowy licowy z co najmniej jedną powierzchną licową o zwartej strukturze, uformowany z jednej jednorodnej mieszanki lub dwu jednorodnych mieszanek kruszyw, spoiwa cementowego i innych materiałów, formowany metodą prasowania i/lub wibrowania, poddany lub nie dalszej obróbce, o podobnym przeznaczeniu i podobnie stosowany jak element z kamienia naturalnego.
Elementy murowe z kamienia naturalnego
Element murowy z kamienia naturalnego (wg. PN-EN 771-6) może być wykonany ze skał: magmowych (np. granit, bazalt, dioryt, porfir), osadowych (np. wapień, piaskowiec, trawertyn) oraz metamorficznych (np. łupek, gnejs, kwarcyt, marmur).
Powierzchnia wsporna, czołowa, licowa elementów murowych
Powierzchnie elementów murowych zgodnie z PN-EN 771
Tradycyjne nazwy powierzchni cegły