Specjalna dokumentacja techniczna jest to dokumentacja wykazująca, że metody badawcze, stosowane w ramach mającego zastosowanie systemu oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych, zostały zastąpione innymi metodami, dającymi rezultaty równoważne z rezultatami osiąganymi z użyciem metod badawczych określonych w stosownej normie zharmonizowanej.

Dyrektywa 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (EPBD) zastąpiła Dyrektywę 2002/91/WE, która miała stymulować działania na rzecz podniesienia jakości energetycznej budynków istniejących i nowych oraz ich certyfikacji energetycznej.
Znowelizowana Dyrektywa wprowadza definicję budynku o niemal zerowym wykorzystaniu energii, metodykę określania wymagań na podstawie kryterium kosztu optymalnego, a także sankcje za niewywiązywanie się ze stosowania jej zapisów.

Stosowanie norm wycofanych nie jest zakazane.

Numer normy składa się z oznaczenia literowego określającego rodzaj normy ( np. EN – Norma Europejska, PN - Norma Polska, DIN - Norma Niemiecka), kolejny numer i datę wydania normy. W Normach Polskich, które nie są wprowadzeniem norm europejskich, pomiędzy oznaczeniem literowym, a numerem normy jest litera oznaczająca tematykę i zakres normy (np. B – budownictwo).

Zasady powoływania się na Polskie Normy określone są w PN-EN 45020:2009 Normalizacja i dziedziny związane - terminologia ogólna. 
Można wyróżnić następujące rodzaje powołań norm w przepisach, dokumentach itp: ze względu na dokładność powoływania się oraz ze względu na moc powoływania się.

Dokument normalizacyjny jest dokumentem ustalającym zasady, wytyczne lub charakterystyki odnoszące się do różnych rodzajów działalności lub ich wyników, niebędący aktem prawnym. Podstawowym dokumentem normalizacyjnym jest norma

W każdej Normie Europejskiej jest informacja jakie zapisy są powszechnie obowiązujące na terenie UE, a jakie mogą zostać zmienione, dostosowane do tradycji i doświadczeń budownictwa danego kraju.  Normy krajowe wdrażające Normy Europejskie powinny zawierać wierne tłumaczenie pełnego tekstu oryginału oraz mogą zawierać informacyjny załącznik krajowy zawierający uregulowania obowiązujące tylko na terenie danego kraju.

W normie PN-EN 772-7 podana jest metoda określania absorpcji wody, przez elementy murowe ceramiczne stosowane w warstwach odpornych na wilgoć, za pomocą gotowania próbek w wodzie przez określony czas.

W normie podana jest metoda określenia współczynnika absorpcji wody spowodowanego podciąganiem kapilarnym elementów murowych z betonu kruszywowego, autoklawizowanego betonu komórkowego, kamienia naturalnego i kamienia sztucznego oraz początkowej absorpcji wody elementów murowych ceramicznych.

W normie podano metodę wyznaczania absorpcji wody elementów murowych ceramicznych i silikatowych przez zanurzenie ich w zimnej wodzie.