W normie podane są wskaźniki powierzchniowe, kubaturowe i mieszane powierzchniowo-kubaturowe, będące podstawą do liczbowego wyrażania różnych parametrów związanych z funkcjonowaniem budynków. Można je wykorzystywać jako wielkości pomocnicze w każdej fazie prac projektowych. Umożliwiają ocenę oraz porównywanie zarówno istniejących, jak i projektowanych budynków pod względem funkcjonalnym, technicznym i ekonomicznym. Są przydatne na przykład przy obliczaniu i porównywaniu kosztów inwestycyjnych, eksploatacyjnych, związanych z konserwacją, remontem, przebudową, rozbudową itp.

W normie wyszczególniono podstawowe postanowienia (rozdziały, punkty), które powinna zawierać norma, właściwości użytkowych komponentów budowlanych i ich zestawów oraz podano kolejność, w jakiej te postanowienia (rozdziały, punkty) powinny być zamieszczone.

W normie podano ogólne zasady opracowywania norm właściwości użytkowych (norm jakościowych) w budownictwie, jako uzupełnienie ISO 6240, poprzez podanie wykazu czynników, które powinny być uwzględnione w normach dotyczących właściwości użytkowych (normach jakościowych). Norma ma wspomagać komisje normalizacyjne zajmujące się jakością całych budynków i ich części (elementów składowych, zestawów lub komponentów) oraz funkcjonalnością wnętrza budynku i jego otoczenia.

W normie podano metodę określania konsystencji świeżo wymieszanych zapraw murarskich (świeżej zaprawy), zawierających spoiwa mineralne oraz kruszywa zwykłe i lekkie.
Konsystencja jest określana jako wartość pionowej penetracji (zanurzenia) wgłębnika (w mm), podczas jego swobodnego opuszczania w próbkę świeżej zaprawy.

W normie określono wymagania i systemy klasyfikacji dotyczące odporności na włamanie: drzwi, okien, ścian osłonowych, krat i żaluzji.