Definicja budynku zamieszkania zbiorowego zamieszczona została w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dn. 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie - § 3 pkt 5.

Wysokość budynku mierzy się od poziomu terenu przy najniżej położonym wejściu do budynku lub jego części, znajdującym się na pierwszej kondygnacji nadziemnej budynku, do górnej powierzchni najwyżej położonego stropu, łącznie z grubością izolacji cieplnej i warstwy ją osłaniającej bez uwzględniania wyniesionych ponad tę płaszczyznę maszynowni dźwigów i innych pomieszczeń technicznych, bądź do najwyżej położonego punktu stropodachu, lub konstrukcji przekrycia budynku znajdującego się bezpośrednio nad pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi.

Inwestor zastępczy to osoba lub firma, która na podstawie umowy z inwestorem bezpośrednim, podejmuje wszystkie czynności, do których inwestor bezpośredni zobowiązany jest w ramach procesu budowlanego, czyli zastępuje inwestora bezpośredniego.

Indywidualna dokumentacja techniczna jest podstawą do wykonania i zastosowania wyrobów budowlanych dopuszczonych do jednostkowego zastosowania. Taka dokumentacja wykonywana jest w szczególnych przypadkach, gdy wymagane jest jednostkowe zastosowanie nietypowego wyrobu budowlanego oraz nietypowego rozwiązania konstrukcyjnego.

Definicja budynku mieszkalnego zapisana została w Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dn. 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Zabudowa zagrodowa to w szczególności budynki mieszkalne, budynki gospodarcze lub inwentarskie w rodzinnych gospodarstwach rolnych, hodowlanych lub ogrodniczych oraz w gospodarstwach leśnych.

Przez zabudowę jednorodzinną należy rozumieć jeden budynek mieszkalny jednorodzinny lub zespół takich budynków, wraz z budynkami garażowymi i gospodarczymi.

Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jest dokumentem określającym warunki zabudowy dla planowanej inwestycji na terenie, dla którego nie opracowano miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Decyzję tę wydaje właściwy organ samorządowy.

Pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi to pomieszczenia mieszkalne, pomieszczenia przeznaczone na stały pobyt chorych w budynkach służby zdrowia oraz przeznaczone na stały pobyt dzieci i młodzieży w budynkach oświaty, a także pomieszczenia przeznaczone do przechowywania produktów żywnościowych (tzw. pomieszczenia kategorii A) oraz pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi w budynkach użyteczności publicznej inne od wcześniej wymienionych, pomieszczenia pomocnicze w mieszkaniach (tzw. pomieszczenia kategorii B).

Prawo budowlane definiuje następujące rodzaje pomieszczeń:
–  pomieszczenia mieszkalne,
–  pomieszczenia pomocnicze,
–  pomieszczenia techniczne,
–  pomieszczenia gospodarcze.