PN-EN ISO 10077-1 Cieplne właściwości użytkowe okien, drzwi i żaluzji - Obliczanie współczynnika przenikania ciepła - Część 1: Postanowienia ogólne
W normie podano metody obliczania współczynnika przenikania ciepła okien i drzwi wejściowych składających się z oszklonych i/lub nieprzeźroczystych płycin zamontowanych w ramie, z żaluzjami lub bez nich.
Na podstawie normy PN-EN-ISO-10077-1 można obliczać współczynnik przenikania ciepła dla:
- różnych typów oszklenia (szkło lub tworzywo sztuczne, oszklenie pojedyncze lub wielokrotne, z powłokami o niskiej emisyjności lub bez nich oraz z przestrzeniami wypełnionymi powietrzem lub innymi gazami);
- paneli nieprzeźroczystych w obrębie okien lub drzwi;
- różnych typów ram (drewniane, z tworzywa, metalowe z barierą cieplną lub bez niej, metalowe z punktowymi metalowymi połączeniami oraz wykonane poprzez połączenia dowolnych materiałów);
- przypadków gdy dodatkowy opór cieplny wywołany jest przez różnego rodzaju żaluzje, zależnie od ich przepuszczalności powietrza.
- efektów promieniowania słonecznego;
- przenoszenia ciepła spowodowanego nieszczelnościami;
- obliczeń kondensacji;
- wentylacji przestrzeni powietrznych w oknach podwójnych i zespolonych;
- części otaczających okno wykuszu.
- ścian osłonowych i innego oszklenia konstrukcyjnego;
- drzwi przemysłowych, handlowych i garażowych.